فیثاغورس، ریاضیدان و فیلسوف یونانی، به ارتباط بین موسیقی ریاضیات پی برد. او نشان داد که نسبت‌های عددی ساده می‌توانند فواصل موسیقیایی را توصیف کنند. فیثاغورس با استفاده از سیم‌های موسیقیایی و اندازه‌گیری طول آن‌ها، به این نتیجه رسید که طول سیم‌ها با نسبت‌های عددی خاصی می‌توانند صداهای هماهنگ تولید کنند. به عنوان مثال، نسبت‌های 2:1، 3:2 و 4:3 به ترتیب فواصل اکتاو، پنجم و چهارم را تولید می‌کنند. این کشف به فیثاغورس و پیروانش کمک کرد تا نظریه‌های موسیقیایی خود را بر اساس اصول ریاضی بنا کنند. این ارتباط بین موسیقی و ریاضیات همچنان در تئوری موسیقی مدرن مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ فیثاغورس شناخته می‌شود.

اعداد فیثاغورسی به سه‌تایی‌هایی از اعداد صحیح گفته می‌شود که در قضیه فیثاغورس صدق می‌کنند. این اعداد شامل سه عدد هستند که مربع طول وتر برابر با مجموع مربع‌های طول دو ضلع دیگر است. به عنوان مثال، سه‌تایی‌های فیثاغورسی معروف شامل (3, 4, 5) و (5, 12, 13) هستند. این اعداد به نام فیثاغورس، ریاضیدان یونانی، نام‌گذاری شده‌اند که در حدود 570 تا 495 قبل از میلاد زندگی می‌کرد. فیثاغورس و شاگردانش به مطالعه این اعداد پرداختند و از آن‌ها در حل مسائل هندسی و ریاضی استفاده کردند. اعداد فیثاغورسی همچنان در آموزش ریاضیات تدریس می‌شوند و به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا مفاهیم هندسی را بهتر درک کنند. این اعداد همچنین در زمینه‌های مختلفی مانند نقشه‌کشی، معماری و مهندسی کاربرد دارند.